THE AKULAS “Rustines” (LP/CD) (REVIEWS)

★ one-sheet ★ facebook ★ contact/booking ★ promo photo ★

★ GRAB YOUR COPY ★ CD: € 12.00 (shipping + digital download included)

★ digital album: € 8.00 ★ LP: € 15.00 + shipping costs (digital download included) ★

★ promos (digital download codes) upon request: Nikos ★

Schade. Ausgerechnet mit der schwächsten Nummer (David Axelrods „The Searchers“) als Intro sto2ern die Akulas aus Belgien in etwas, das ansonsten eine angenehme Sammlung von Hammond-getriebenen Surfinstros geworden ist.
Dass die Band mit Platten der belgischen Instrumental-Trasher Fifty Foot Combo aufgewachsen ist, bleibt jederzeit zu spüren, dennoch haben die vier mit ihrer üppig eingesetzten Orgelbegleitung einen eigenständigen Sound zwischen Bands wie den Tornados, den Tornadoes, Booker T.
Jones und den Ventures erarbeitet. Fünf eigene Songs stehen den neun Coversongs in wenig nach, die vier haben durchaus eigene Ideen und gehen auch weg vom Allerwelts-Surf-Geschepper in Richtung Exotica/Tiki-Sounds.
Beim swingenden „Party in suburbia“ bedienen sie sich dabei ganz ungeniert am Basslauf von QUICK in „Bert’s apple crumble“. Ihren Landsleuten von der 50 Foot Combo wird mit dem nachgespielten „SL 54 automatic“ Tribut gezollt, ebenso dem belgischen Hammond-König Andre „Early Bird“ Brasseur, dessen „Special 230“ neu arrangiert aufgenommen wurde.
Ein rundes Debüt, dem nach dem rumpeligen Start niemals die Puste ausgeht.

8/10 Gereon Helmer, OX fanzine #131 (April/May 2017)

We krijgen veel releases binnen die de Jaren 70 en 80 willen doen herleven of er op zijn minst hun mosterd hebben gehaald. Van tijd tot krijgen we er ook die het nog verder terug in de tijd zoeken. Zo ook met de Gentse band The Akulas die met hun muziek de sound van de sixties surfmuziek doet herleven. Veertien instrumentale liedjes, waarvan deels covers, vol met reverb en twang gitaarlijnen, zwierige orgels, wandelende baslijnen en vintage drums.
Zegt je dat iets dan moet je dit zeker eens uitproberen. Het is goed gemaakt, ideaal om erop te dansen en het klinkt zoals het moet klinken. Erg vintage, een beetje voorspelbaar natuurlijk maar op zich vormt het geen struikelblok. Ze zijn bezig sedert 2005 en ze speelden al op verschillende festivals in Nederland en België (o.a. North Sea Surf Festival in Amsterdam en Rockabilly Day in Assenede). Alles gehuldigd in een mooie smaakvolle jaren zestig cover wat het plaatje compleet maakt.

Wim Guillemyn, Musiczine (02.03.2017)

Gracias al interés por mostrar las distintas propuestas de música surf que surgen alrededor del mundo, el sello griego Green Cookie Records desde hace años se ha especializado en el campo instrumental y contra todos los obstáculos y crisis económicas, continúa con su labor. El lanzamiento más reciente de la disquera es el primer álbum de The Akulas, una joven banda  que buscar consolidar el nombre de Bélgica en el terreno de los sonidos reverberados.
A pesar de que históricamente, al menos en el rubro musical, la nación belga es conocida por su aportación en la década de los ochenta a la música electrónica con el llamado new beat que fue contemporáneo del techno de Detroit y el house de Chicago, en años recientes la apertura hacia a otros géneros ha hecho que estilos como la música surf empiecen a despuntar, al menos a nivel subterráneo.
Algunos ejemplos de lo anterior son agrupaciones como Fifty Foot Combo, The Moe Greene Special, Speedball Jr., Los Venturas y The O’Hara’s. Ahora a todos los nombres anteriores hay que sumar el de The Akulas, un cuarteto formado en el 2005 en la ciudad de Gante y que después de haber grabado un EP, inicia este 2017 a tope con el lanzamiento de su primer álbum.
Como principal característica destaca desde un inicio el trabajo de Benjamin en el órgano, quien admite estar influenciado por el viejo sonido del hammond que distintas agrupaciones le imprimieron a sus composiciones en los sesenta así que a su manera y con un toque personal, busca que los temas de la banda contengan el mismo groove.
En 14 piezas que incluyen tanto composiciones propias como versiones de otros músicos, el cuarteto se adentra en el mood psicodélico de los ropajes coloridos, las mujeres con elegantes vestidos y todo el peace and love que, por ejemplo, hace algunos años popularizó y parodió Mike Myers con su trilogía de Austin Powers.
Mientras que en “Holiday Panic” lo que más llama la atención son unos bongos que le imprimen diversión a la canción, en el tema homónimo del material destaca la guitarra llena de reverb que juguetea con el hipnótico teclado y crea una mescalina sonora capaz de fulminar a todos los oídos que se le atraviesen. Por la parte de los covers, que son bastante numerosos, uno que no se puede ignorar es el que hacen en “SL-54 Automatic” a sus compatriotas Fifty Foot Combo, con una inquieta batería que pareciera querer imitar el misticismo de una jungla.
Con ligeras reminiscencias al trabajo de bandas contemporáneas como The Huntington Cads, Laika & The Cosmonauts y The Martini Kings, el cuarteto europeo le supo impregnar elegancia a su sonido que, sin problema, podría musicalizar cualquier película de espías del mundo. Al final, el resultado es la primera joya imperdible de música surf de este joven 2017.

Musica Inclasificable (31.01.2017)

Gent Die Scone hebben wij naar analogie met andere steden als Eindhoven Rock City en Breda Suck City ooit horen omschrijven als Surf City wat erop neer kwam dat er drie surfbands actief zijn/ waren: Fifty Foot Combo, Speedball Jr. en The Revelaires. We vermoeden dan ook dat ook die term door de bands zelf is gelanceerd (wij verdenken Jenz DW), maar nu blijkt er op de Leie al die tijd in de maalstroom van het succes van genoemde bands nog een andere band gesurft te hebben, The Akulas, al opgericht in 2005 en met uiteraard een hoop Fender Jaguars en Jazzmasters en Bassman 100s en Dual Showmans en Fender reverb tanks in het tourbusje maar pas in 2011 na de toevoeging van orgel zijn huidige definitieve bezetting gevonden hebbende, getuige hun titelloze 5-track demo uit 2012, ook uit als vinyl-EP.
The Akulas spelen surf, ja, maar gekruid met diverse invloeden als een horror kerkorgel in de cover Cemetary Stomp van The Essex uit 1963, easy tune in de André Brasseur cover Special 230 uit 1965 en een hoop exotica – exotica zoals in Arthur Lyman, niet zoals in Vegas Grind – in hun eigen Taboo/ Misirlou variatie L’Amour Chaud, dat alles overgoten met een Booker T groove. De twangy surf leadgitaar wisselt de melodie af met het orgel terwijl beiden melodielijnen spelen en elkaar netjes aanvullen en afwisselen en ook de basgitaar regelmatig haar eigen lijntjes pompt, het geheel overgoten met bongo’tjes en doorweven met referenties en vette knipogen naar surfklassiekers: het eigen Holiday Panic gebruikt de Wipe Out drumbreaks om ergens totaal anders uit te komen en de Carol K(aye) & the Hitmen cover The Searchers uit 1965 koppelt de riedel van Out Of Limits aan een western achtervolging.
Rustines bevat vijf eigen composities + negen covers en het is in die covers dat je een goed beeld krijgt van waar The Akulas voor staan: de twee bekendste, Man Of Mystery van The Shadows en Crossfire van Johnny & the Hurricanes, krijgen een complete make over, de overige komen uit heel diverse hoeken uit de eerste helft van de jaren ’60: onbekende surf (Moon Shot van Kenny & the Fiends uit 1964), Telstar orgeltjes als Le Sang Du Soleil van Les Relax (F) uit 1964 en filmmuziek (The Mafista van Neal Hefti van zijn Batman Theme And 11 Hefti Bat Songs LP uit 1966, het nummer komt niét voor in de TV reeks), misschien allemaal net geen surf maar wel met succes door de Akulas mallemolen gedraaid. Komt deze stortvloed aan invloeden chaotisch over? Net niet, want het resultaat zijn aanstekelijke instrumentals op maat geknipt van wie Fifty Foot Combo (wier SL-54 Automatic hier trouwens wordt gecoverd) wel goed maar te hard vindt, al blazen The Akulas live ongetwijfeld het dak eraf wat u zelf kan checken op zaterdag 4 maart tijdens de release party in de Charlatan in Gent (B). Let op: de CD verschijnt op amper 300 exemplaren en er zijn ook 300 vinyl exemplaren (GC055LP) beschikbaar.

Frantic Franky, Boppin’ Around magazine (26.01.2017)