[ Review ] :: Rene | FileUnder.nl | 02 mei 2013 – 20:57 |
(translated excerpt) Dirty Fuse has tried to make a retro-album that’s on par with the legendary Tornados-single ‘Telstar’. And these gentlemen from Athens managed to pull it off.
Surfinstrumentals. Een beetje Dick Dale, heel veel Phantom Four. Af en toe hoor je alleen een trompetje naar voren tetteren. Tja, wat moet je er meer over kwijt? Surf is als de zee zelf, woelige baren, het kabbelt wat, het is soms eb en soms vloed en bij volle maan lijkt het of er een bak TL-verlichting op de zee is losgelaten. De wind zorgt voor wat deining en dikke schuimkragen op metershoge golven. Dirty Fuse heeft in alles een retro-plaat gemaakt waarmee de band geprobeerd heeft om de legendarische single “Telstar” van The Tornados te evenaren. Nou, dat is deze Griekse heren uit Athene gelukt. En anders het halve oeuvre van Joe Meek wel. Is dat spannend? Nee. Het is wel briljante afterparty-muziek bij een huisborrel. En zo is er overal wel een markt voor te vinden.
PlanetTrash.com, Joost Jan Meertens (17 May 2012)
Uit Griekenland komen en je band Dirty Fuse noemen. Dat schept verwachtingen. Verwachtingen die te maken hebben met de economische wurggreep waarin dat land zit en de terechte felle reactie daarop. Afgelopen weekend speelden de Grieken die zich Bazooka en Gay Anniversary nog de ballen van lijf in Vera. Met een enorme fuck you houding en nog grotere lading aggressie en frustratie speelden deze bands alsof het hun laatste dag op aarde was. Bij Dirty Fuse is daar echter geen enkele sprake van. Het kwartet uit Athene speelt instrumentale surfrock en doet dat allemaal keurig volgens het boekje. Netjes, beschaafd en met heel veel deodorant onder de oksels. Dirty Fuse maakt geen muziek voor zweterige undergroundholen waar de laatste drachme euro wordt besteed aan de goedkoopste ouzo. De muziek is dusdanig opgepoetst dat het gemakkelijk als achtergrondmuziek dienst kan doen in viersterrenhotels langs de kust waar Russen met te veel geld hun borden vol scheppen en het personeel onbeschoft behandelen. Er zal niemand zijn die aanstoot neemt aan Dirty Fuse. Dat zal ik deze zomer persoonlijk gaan checken.
www.surfrockmusic.com, Reviewed by: Justin Hayes 2012
I’d been looking forward to hearing Dirty Fuse’s self-titled CD, Dirty Fuse. I finally got the chance and was not disappointed. The CD not only lived up to my expectations, it surpassed them. Dirty Fuse is an awesome band and Dirty Fuse is an awesome CD.
Some introductions are in order: Kostas Bakoulas (Guitar); Manolis Kisamitakis (Sax); Christos Kogios (Drums); John Drake (Bass); Duda Victor (Guitar).
Guest Performers: Maria Nikolakopoulou (Trumpet on “Red Moon”); Constantinos Christodoulou (Piano on “Reverb Land” and “Kite To The Stars”); Hanouf Onour (Tubeleki on “Black Hole”).
“Dirty Fuse” is a 12-track, all-instro CD. It’s packed with 30 great minutes of surf and plenty of good old-fashioned fun.
Your Brain Is Calling: Rad surf tune. The really cool guitar playing at the beginning sounds like it’s underwater. Great drumming and bass playing add to the driving sound. The neat sax treatment, playing in harmony with the bass during the last couple of verses, lights things up.
Sunset Beach: Outstanding. Simply outstanding. Sunset Beach has surf written all over it … powerful, emotional surf. Exceptionally well played by everyone, with just the right evocative touch. Sunset Beach will let loose tsunamis of surf to all who hear it.
A Blade From Damascus: Gobs of surf, with all of the things we love about surf … reverb, tremolo, glissandos and double-picked power. The punchy bass drives this one. A Blade From Damascus has a cool dark edge that makes you want to hit the beach and go for the big one.
Broken Wheels: Surfy hot rod tune. The neat palm muting on the guitar gives you the feeling that someone is putting along in their broken-wheeled jalopy. The arrangement is reminiscent of early ’60s music. Cool stuff.
Surf Lady: Opens with a hot bass riff, followed by thunderous pounding on the tom-toms. The bass and tom-tom combination creates an awesome sound. Then a crashing chord delivers a shockwave that gives birth to a super cool surf tune. Great drumming and juxtaposition of the guitars and bass make Surf Lady scream. I like the way the sax is used to accentuate certain phrases.
Reverb Land: This is a cool one, jazzy and surfy. Begins with some neat FX, followed by a piano chord that’s meant to get your attention. Cloak and dagger type of bass, drum and guitar playing sets the mood. Here comes a sexy saxophone and I’m turned on to the vibe.
Red Moon: The powerful opening will definitely get your attention by delivering a crisp, decisive musical attack. It’s almost as though Red Moon is challenging you to a duel and hoping that you will accept the challenge. Neat, potent track, highlighted by some excellent horn playing.
Cowgirl Gone Surfing: Lively and jumpy, Cowgirl Gone Surfing is a head-bouncing tune if ever there was one. A really fun song that makes me want to strap a pogo stick to a surfboard and bounce my way to the beach. Neat, neat, neat.
Surfin’ Bahia: Exceptional guitar playing highlights this surfy cocktail number. Yes, cocktail. I can see myself enjoying a cocktail while walkin’ the board and groovin’ to Surfin’ Bahia. I really like the kick-ass drum ‘n’ sax break going into the last verse. Too cool.
Kite To The Stars: Monster tune, big and powerful. Forget wind power, this kite prefers rocket fuel. There ain’t no holdin’ back as Dirty Fuse play like demons possessed and launch that kite all of the way to the stars.
Black Hole: That guitar sounds like the tick tock of a timepiece. Maybe it has something to do with the space-time continuum and the matter-antimatter sucking of a black hole. Whatever it is, the cool factor increases by light-years when those bongos kick in. Living in the icy cold depths of space, Black Hole is as far out cool as you can get.
Last Wave: Neat, bouncy surf tune. The only problem is … if I could catch a last wave that was as much fun to ride as Last Wave is to hear, I wouldn’t be able to stop. I’d want to ride all night. This is an outstanding track, with a freakin’ cool guitar interlude (beginning at 1:25) that will snap a headbanger’s head right off of his shoulders.
When I was asked to review Dirty Fuse, I could hardly wait for it to arrive. Well, it was most definitely worth the wait. It’s a really cool all-instro surf CD. If Dirty Fuse is indicative of the music being played in Athens, Greece, I want to go there … now.
Rock XS Radio, Gregg Vaios (06-11-2012)
Μετά από ένα killer four track self released (και λίαν δυσεύρετο πλέον) 7″, ιδού η πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά των Dirty Fuse στην Green Cookie Records. Προσωπική μου επιλογή στα 100 καλύτερα albums του 2012, καθως και στα 20 καλύτερα ελληνικά. Μιλάμε για καταιγιστικό surf, όπου η έντονη παρουσία του σαξόφωνου δένει αρμονικότατα με τα classic surf riffs. Highlight του album η διασκευη στο standard του Τσιτσάνη με τίτλο Sunset Beach.
==========================================================
Jazz & Τζαζ 234, Φώντας Τρούσας (09-2012)
Όπως γράφει το ίδιο το συγκρότημα, σε τρίτο πρόσωπο, στο σχετικό δελτίο Τύπου: Οι Dirty Fuse σχηματίστηκαν το 2008 από τον κιθαρίστα Duda Victor και τον ντράμερ Χρήστο Κόγιο, με σκοπό να εξερευνήσουν τον μανιασμένο κόσμο του surf-rock. Σήμερα, τέσσερα χρόνια αργότερα, η… εξερεύνηση εκείνου του μανιασμένου surf κόσμου συνεχίζεται με την ηχογράφηση μάλιστα ενός long play (είχε προηγηθεί ένα 7ιντσο), το οποίο βρίσκει τους Dirty Fuse με νέα line-up, ήτοι: Κώστας Μπάκουλας κιθάρες, Μανώλης Κισαμιτάκης σαξόφωνα, Χρήστος Κόγιος ντραμς, John Drake μπάσο και Duda Victor κιθάρες.
(Ξανα)έχουμε να κάνουμε λοιπόν μ’ ένα καθαρό surf σχήμα, το οποίο στηριγμένο, βασικά, σε δικές του (instrumental εννοείται) συνθέσεις επιχειρεί να μεταφέρει κάτι από την αύρα του Πασιφικού στις δικές μας παραλίες. Πλήρως ενσωματωμένοι στη surf σημαντική και εκμεταλλευόμενοι στο έπακρο τα ποικίλα χαρακτηριστικά του στυλ (με πρώτο όλων, φυσικά, τον γνώριμο κιθαριστικό ήχο με το «κυματιστό» reverb) οι Dirty Fuse αποδεικνύονται «άσσοι» στη σύνθεση ενός ρεπερτορίου ―συνδυάζοντας στοιχεία από το frat, βεβαίως από το πούρο rock n’ roll και οπωσδήποτε από το πιο… περίτεχνο garage— που μπορεί οπωσδήποτε να ταρακουνήσει.
Αν και δύσκολα μπορείς να ξεχωρίσεις κάποιο από τα δώδεκα κομμάτια των Dirty Fuse, αφού άπαντα κυλούν, δηλαδή τρέχουν, δίχως να το αντιληφθείς (ίσως το “Black hole,” που μου άφησε κάτι από το “Bombora” των… Ελληνοαυστραλών Atlantics, αλλά και το surf-oriental “A blade from Damascus”), δεν γίνεται από την άλλη να μην επαινέσεις τη μοναδική διασκευή τους στο «Ακρογιαλιές δειλινά» του Βασίλη Τσιτσάνη (εδώ ως “Sunset beach”), με τη διπλοπενιά στην ηλεκτρική κιθάρα να σε ταξιδεύει (στο κύμα, στον αφρό, στην άκρη του πελάγους…).
==========================================================
Gew-Gaw (12-09-2012)
Ύστερα από το πολύ καλό εφτάρι τους το οποίο είχε κυκλοφορήσει πριν 3 χρόνια, ήρθε η ώρα οι Dirty Fuse να μας παρουσιάσουν το πρώτο τους άλμπουμ.
Σε ένα, ανάλογο του περιεχομένου εξώφυλλο, ακούμε 12 instro από πέντε άτομα (ένας σαξοφωνίστας προστέθηκε στο γκρουπ) που γνωρίζουν καλά πως να σερφάρουν! Πέρα από την προσθήκη λοιπόν του σαξόφωνου (όχι από τα αγαπημένα μου όργανα!!) λίγα πράγματα έχουν αλλάξει σε σχέση με το 7’’. Δυνατά τσιτάτα σερφ ίνστρο, περισσότερο μελωδικά αυτή τη φορά, πολύ καλές κιθάρες και μερικά κομμάτια για να συνοδεύουν μουσικά τη θέα της θάλασσας το καλοκαίρι όπως είναι τα a blade from Damascus, broken wheels, surf lady καιsurfin’ bahia!
Βέβαια, πολύ καλή είναι και η απόδοση του sunset beach, κομμάτι του Βασίλη Τσιτσάνη (να ξηγιόμαστε όμως, άλλο ρεμπέτικα και άλλο σερφ).
Αν είστε σερφ φαν κλείστε θέση στην πράσινη σανίδα των Dirty Fuse.
Θα σας απογειώσει στα κύματα!!
==========================================================
Rock N’ Roll Town (12-09-2012)
Οι Dirty Fuse κυκλοφόρησαν το ομώνυμο full length album.
Είναι μία δουλειά που έγινε με την Green Cookie Records, έπειτα από το βινύλιο “Lost Riders” που είχε κυκλοφορήσει η μπάντα. Ο δίσκος αυτός ξεκινάει με το κομμάτι “Your Brain Is Calling”, το οποίο αποτελεί μία instrumental σύνθεση στην οποία θα παρατηρήσετε καλοκαιρινό χαρακτήρα και βραζιλάνικο ταπεραμέντο να ξεπετιέται καθώς οι νότες παίζουν πάνω στην κιθάρα. Βασικά, όλο το album των Dirty Fuse κινείται σε αυτό το ύφος. Δηλαδή είναι περίπου 30 λεπτά <<χαρωπής>> μουσικής που χωρίς στίχους και όταν την ακούς σου έρχεται να κλείσεις τα μάτια και να την αφήσεις να σε ταξιδέψει σε εξοτικά μέρη. Μάλιστα σε μερικά σημεία θα σου έρθουν στο μυαλό παλιές εποχές, καθώς στο θυμίζει λίγο η μελωδία που φτάνει στα αυτιά σου. Όλα τα μουσικά όργανα έχουν δέσει τόσο πολύ μεταξύ τους και έχει γίνει τόσο καλή δουλειά από τα παιδιά του συκγροτήματος που έχουν βγάλει ένα πολύ καλό αποτέλεσμα προς τα έξω για τον ακροατή.
Το ομώνυμο cd των Dirty Fuse κινείται στον χαρακτήρα της μπάντας, κάτι το οποίο είναι πολύ σημαντικό καθώς αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μας κάνουν να τους γνωρίσουμε παίρνοντας από αυτούς την πραγματική τους μουσική ταυτότητα. Μέσα από αυτή τη δουλειά μας περνάνε αυτό που θέλουν, καλή μουσική, ήλιος, θάλασσα και surf!
Όλα τα κομμάτια είναι ωραία!
==========================================================
[ Review ] rockinathens.gr | Γρηγόρης Κωνσταντάρας | 10-07-2012 |
The Good: Ένας δίσκος με ατμόσφαιρα που σε παρασέρνει να τρέξεις πάνω στα κύματα.
The Bad: Πόσο κάνει μια σανίδα του Surf;
Review: 4.5 / 5 – ΑΡΙΣΤΟ
Οι Dirty Fuse δημιουργήθηκαν το 2008, αποτελούνται από τους: Duda Victor (guitars), John Drake (bass), Christos Kogios (Drums), Manolis Kisamitakis (Sax), Kostas Bakoulas (Guitars), η μουσική τους βασίζεται στο old school surf rock των 60’s με στοιχεία garage και punk rock. Instrumental surf rock λοιπόν με καλλιτεχνικές επιρροές από: Dick Dale, Ventures, The Antlantics e.t.c.
Έρχονται λοιπόν με την δεύτερη ομώνυμη κυκλοφορία τους από την Green Cookie Records ύστερα από το πρώτο τους 7άρι βινύλιο “Lost Riders”. Από τη στιγμή που παίρνεις το Cd στα χέρια σου καταλαβαίνεις οτι πρόκειται για μία προσεγμένη δουλειά με πολύ όμορφο artwork, επίσης η παραγωγή του δίσκου κυμαίνεται σε πολύ υψηλά επίπεδα, αναδεικνύοντας με τον καλύτερο τρόπο το είδος της μουσικής.
Δώδεκα κομμάτια λοιπόν που ξεχυλίζουν από surf διάθεση, τόνους reverb και 60’s attitude. Ο δίσκος από το ξεκίνημά του (Your Brain is Calling) σε κάνει να χαλαρώσεις και να θέλεις να χωρέψεις στον ρυθμό του, χωρίς όμως να λύπουν και πιο “dark” συνθέσεις όπως το “Blade from Damascus” και το “Red Moon”. Επίσης ξεχωρίζουν τα: “Sunset Beach” το οποίο είναι διασκευή του κομματιού “Ακρoγιαλιές Δειλινά” από τον Βασίλη Τσιτσάνη, το super-groοve-άτο “Surf Lady”, το “Surfin’ Bahia” που ο τίτλος νομίζω τα λέει όλα, το “Black Hole” το οποίο με την συνοδεία από τουμπελέκι αποτελεί το no.1 hit του δίσκου κατ’εμέ, το “Kite to Stars” που μοιάζει λες και έχει βγεί από ταινία του Tarantino και τέλος το “Last Wave” που σε κανει να θές να ξαναπατήσεις το play ξανά για να τα ξανακουσεις όλα ακόμα μία φορά.
Γενικά πρόκειται για μία μπάντα που κάνει live ασταμάτητα με αποκορύφωμα την συμμετοχή της στο Surf Joe Summer Festival 2012 στην Ιταλία φέτος το καλοκαίρι, οπότε μην τους χάσετε…και επίσης αυτό το cd αποτελεί απαραίτητο εφόδιο για την παραλία και τις διακοπές…Surfs up!!!
==========================================================
Mixtape.gr, Κωνσταντίνος Πατσαρός (13-06-2012)
Τώρα που έπιασαν για τα καλά οι ζέστες, οι Dirty Fuse πιάνουν τη σανίδα του surf.
Είχα πετύχει τους Dirty Fuse στο after dark, πριν λίγους μήνες και είναι αλήθεια ότι τα σούπερ surfάκια τους κερδίζουν στο live ακόμα και τους άβγαλτους στη σανίδα.
Οι Dirty Fuse σχηματίστηκαν από το Βραζιλιάνο στην καταγωγή κιθαρίστα Duda Victor και το ντράμερ Χρήστο Κόγιο το 2008. Οι φίλοι του είδους ίσως γνωρίζουν τον Duda από τη μπάντα του στη Βραζιλία, τους Búfalos D’Água. Τον τελευταίο καιρό όμως, ο Duda συχνάζει στα μέρη μας και τζαμάρει με τους Dirty Fuse, στους οποίους με τον καιρό προστέθηκαν οι Μάνος Κισαμιτάκης (σαξόφωνο) , Γιάννης Δράκος (μπάσο) και Κώστας Μπακούλας (κιθάρα). Μετά το επτάιντσο και εξαφανισμένο πια, Lost Riders, κυκλοφόρησαν πριν από λίγο καιρό το πρώτο, ομώνυμο, άλμπουμ τους στην Green Cookie Records.
Εδώ θα βρείτε τη μεταμόρφωση του Ακρογιαλιές Δειλινά του Τσιτσάνη σε instrumental διασκευή με τον τίτλο Sunset Beach αλλά και το Broken Wheels, που ξεχωρίζει ήδη από το πρώτο άκουσμα. Αν και η δύναμη που έχουν τα live τους, δε βγαίνει στο cd, στη πρώτη ομώνυμη δουλειά τους ακούει κανείς ένα πολύ δεμένο σύνολο, που αν στο μέλλον ξεφύγει περισσότερο από τις surf φόρμες, ο ήχος τους θα κάνει το βήμα παραπάνω.
Οι Dirty Fuse θα εμφανιστούν σήμερα Τετάρτη 13 Ιουνίου στο Tiki, λίγο πριν ταξιδέψουν στο Λιβόρνο της Ιταλίας για να πάρουν μέρος στο Surfer Joe Summer Festival, που διαρκεί τέσσερις ημέρες, από τις 21 μέχρι και τις 24 Ιουνίου.
Label : Green Cookie
Track For Your Mixtape : Broken Wheels
==========================================================
elliniki-skini.gr (15 Μαϊου 2012)
Είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις σε αυτό το site που να έχουμε τοποθετηθεί ανοιχτά για το αν μας αρέσει ή όχι μία μπάντα… Gravity Says I, Planet Of Zeus και μερικοί ακόμα. Ε, τώρα προσθέτουμε και τους Dirty Fuse στη λίστα, που όταν ακούσαμε πρώτη φορά το άλμπουμ τους στη συνέχεια το… «λιώσαμε».
Οι Dirty Fuse σχηματίστηκαν το 2008 από τον Βραζιλιάνο κιθαρίστα Duda Victor, ο οποίος ―απ’ ότι μάθαμε― είχε στην πατρίδα του μία μπάντα που έπαιζε surf και τον Έλληνα ντράμερ Χρήστο Κόγιο. Τον Δεκέμβριο του 2010 κυκλοφόρησαν ένα 7” με τον τίτλο “Lost Riders” και μόλις πριν λίγες ημέρες, στις 7 Μαΐου για την ακρίβεια, έβγαλαν το πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο -ομώνυμο της μπάντας- “Dirty Fuse” από την Green Cookie Records εκ Θεσσαλονίκης.
Το άλμπουμ περιέχει 12 instrumental κομμάτια τα οποία ακούγονται… νεράκι. Μεγάλη δουλειά στον ήχο τους κάνει το σαξόφωνο του Μανώλη Κισαμιτάκη, ενώ εντυπωσιαστήκαμε από το γεγονός ότι στο άλμπουμ έχουν «χωρέσει» guest τρομπέτα, πιάνο και τουμπερλέκι!
Ακούστε εδώ την εξαιρετική διασκευή που έκαναν -και που συμπεριέλαβαν στο άλμπουμ- οι Dirty Fuse στο «Ακρογιαλιές Δειλινά» του Βασίλη Τσιτσάνη. Κάποιος να το στείλει τον Tarantino…
- May 2, 2013
- Filed under: Dirty Fuse, Reviews